Από τη στιγμή που έγινε γνωστή η υπόθεση, το DP παρακολουθεί με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις που αφορούν την ενδεχομένη παραχώρηση στην Ουκρανία 100 αρμάτων μάχης Leopard 1A5 του Ελληνικού Στρατού και τη μέσω ανταλλαγής αντικατάσταση τους από ισάριθμα άρματα Leopard 1A5 που έχουν αποσυρθεί από τον στρατό της Ιταλίας, και αναλύει τις διάφορες πτυχές της.
Εκτός όμως των αναφερομένων σε προηγούμενα άρθρα αναφορικά με:
>την παρούσα κατάσταση των ιταλικών αρμάτων καθώς και το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς («LEOPARD 1A5 των 500… ευρώ; Από “νεκροταφείο” της Ιταλίας για τον ελληνικό Στρατό;»), θέμα που εκτιμάται ότι θα επιλυθεί στα δικαστήρια μέσω χρονοβόρων διαδικασιών,
>το περίσσευμα ελληνικών αρμάτων Leopard 1A5 για ανταλλαγή («Μας περισσεύουν Leopard 1A5 για ανταλλαγή; Ιδού οι προϋποθέσεις για το ΝΑΙ του ΓΕΣ»),
>τον κύριο επιχείρημα για την ανταλλαγή («ΤΑ ΘΕΡΜΙΚΑ ΤΩΝ Leopard 1A5 ως… “γερμανικό τυρί”»),
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, σύμφωνα πάντα με δημοσιεύματα, το γεγονός ότι η γερμανική εταιρεία Rheinmetall θα αναλάβει την εργοστασιακή συντήρηση – αξιοποίηση των εν λόγω αρμάτων πριν αυτά παραδοθούν (εάν τελικά παραδοθούν) στον Ελληνικό Στρατό.
Το πρώτο ερώτημα που ανακύπτει, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι είναι ακριβείς οι πληροφορίες για την ανταλλαγή των ιταλικών Leopard 1A5, σχετίζεται με την αναφορά σε εργοστασιακή συντήρηση – αξιοποίηση των αρμάτων πριν αυτά παραδοθούν στον Ελληνικό Στρατό. Δεν θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο ότι τα άρματα είναι αναγκαίο να υποστούν πλήρη ανακατασκευή πριν παραδοθούν στον Ελληνικό Στρατό, καθώς βρίσκονται σε ακινησία στο ύπαιθρο για μεγάλο χρονικό διάστημα και πιθανότατα δεν έχουν προηγηθεί οι εργασίες που προβλέπονται σύμφωνα με τα αντίστοιχα τεχνικά εγχειρίδια για την μακρά εναποθήκευσή τους;
Φυσικά, άλλο είναι το κόστος της πλήρους ανακατασκευής των αρμάτων και άλλο το κόστος εργοστασιακής συντήρησης – αξιοποίησης. Με βάση λοιπόν,
>τις εμπειρίες του παρελθόντος από την προμήθεια – παραχώρηση γερμανικών αρμάτων,
>τη γερμανική πρακτική της διαδικασίας πέντε συντηρήσεων (F1 έως F5), που περιλαμβάνουν αντικατάσταση απαρτίων και υλικών σε μηνιαία, τριμηνιαία, εξαμηνιαία, ετήσια και διετή βάση ανεξαρτήτως της κίνησης ή της χρήσης του άρματος, αλλά και
>την αυτονόητη διαπίστωση ότι η γερμανική εταιρεία θα προσπαθήσει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της από αυτή την ιδιότυπη συνδιαλλαγή,
Θα πρέπει να θεωρείται πολύ πιθανό ότι η γερμανική εταιρία θα προσπαθήσει να αποφύγει την πλήρη ανακατασκευή των αρμάτων που θα μας παραδώσει. Το θέμα είναι λοιπόν το τι θα απαιτήσει η ελληνική πλευρά για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και όχι το τι θα θελήσει να πράξει η γερμανική εταιρεία.
Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι το εάν το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ) γνωρίζει την παρούσα κατάσταση των αρμάτων τα οποία στο μέλλον θα μας παραδοθούν και φυσικά εάν έχει εκπονήσει μελέτη στην οποία αναλυτικά περιγράφεται η διαδικασία ανακατασκευής των συγκροτημάτων – υποσυγκροτημάτων και ολοκλήρου του άρματος καθώς και η διαδικασία ποιοτικού ελέγχου και τελικής αποδοχής εκάστου άρματος.
Το τρίτο ερώτημα που προκύπτει σχετίζεται με την παρεχόμενη εγγύηση καλής λειτουργίας των αρμάτων που θα μας παραδοθούν καθώς και τη δέσμευση για παροχή ανταλλακτικών για την επόμενη 15ετια.
Το τέταρτο ερώτημα σχετίζεται με την καταρχήν απόρριψη του 304 ΠΕΒ (304 Προκεχωρημένου Εργοστασίου Βάσης), στο Βελεστίνο Μαγνησίας, ως τον φορέα το οποίο θα μπορούσε να αναλάβει την ανακατασκευή των αρμάτων.
Άραγε με ποια κριτήρια φαίνεται να απορρίπτεται το ελληνικό στρατιωτικό εργοστάσιο από τη διαδικασία ανακατασκευής των αρμάτων; Μήπως γιατί για μια ακόμη φορά θέλουμε να ενισχύσουμε οικονομικά τη γερμανική βιομηχανία και να μειώσουμε την γερμανική ανεργία;
Τέλος υπάρχει ένα ακόμη -πέμπτο- ερώτημα το οποίο όμως έχει νομικές για την ακρίβεια και ποινικές προεκτάσεις. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ως δεδομένο (ελπίζουμε ορθώς) ότι ο αρχικός κατασκευαστής εξοπλισμού (OEM: Original Εquipment Μanufacturer) των Leopard 1A5 είναι η γερμανική εταιρία Krauss-Maffei-Wegmann GmbH (KMW). Γι’ αυτό τον λόγο στο παρελθόν, όταν μέσω διακρατικής συμφωνίας αγοράσαμε άρματα του τύπου από τα αποθέματα του Στρατού της Γερμανίας, στη συνέχεια υπογράψαμε σύμβαση πληρεξουσίου (mandate contract) με το γερμανικό δημόσιο ώστε αυτό ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ να υπογράψει για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου σύμβαση με την KMW, δηλαδή τον OEM των αρμάτων, για την εργοστασιακή συντήρηση – αξιοποίηση τους.
Σήμερα για το θέμα, που έχει αναδυθεί στην επικαιρότητα, δηλαδή την παραχώρηση ελληνικών αρμάτων Leopard 1A5 στην Ουκρανία και την αντικατάσταση τους από ιδιότυπου ιδιοκτησιακού καθεστώτος (μέχρι την αποσαφήνιση του) παροπλισμένα, ομοιότυπα άρματα του Στρατού της Ιταλίας, εμφανίζεται η γερμανική εταιρεία Rheinmetall η οποία θα αναλάβει τις οποίες εργασίες που ελπίζουμε να συμφωνηθούν επί των αρμάτων.
Δηλαδή, η KMW δεν είναι πλέον ο ΟΕΜ των αρμάτων Leopard 1A5; Γιατί εάν είναι, τότε πως θα αναθέσουμε την ανακατασκευή των αρμάτων στην Rheinmetall; Με βάση ποιο νομικό πλαίσιο; Εάν όμως η Rheinmetall έχει κατά νόμον δυνατότητα να αναλάβει την ανακατασκευή των αρμάτων του τύπου, τότε εγείρεται επιπρόσθετα, άλλο ένα ερώτημα… αναδρομικής φύσεως.
Αυτοί που κατά το παρελθόν εισηγήθηκαν την υπογραφή σύμβασης πληρεξουσίου με τη γερμανική κυβέρνηση για την ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, ώστε να επιλεγεί τελικώς η πλέον συμφέρουσα προσφορά για το ελληνικό δημόσιο, μεταξύ των δύο γερμανικών εταιριών (KMW – Rheinmetall), ανάθεση του έργου της αξιοποίησης των Leopard 1A5 στην KMW, προάσπισαν το δημόσιο συμφέρον ή ενδεχομένως και να το έβλαψαν;
Πηγή:defence-point.gr